صعود به قله ساکا - ۲۰ اسفند ۹۵

شروع برنامه ساعت پنج چهل و پنج دقیقه صبح جمعه از محل قرار زیر پل همت با ارنج کردن نفرات،کم کردن دو تا ماشین و پارک اونا تو یه محل امن انجام شد

مسیر اتوبان ارتش،گردنه قوچک،لشگرک،لواسان،دو راهی سبو و افجه بود. در دو راهی برگ جهان و افجه در انتهای روستا ماشینها رو پارک کردیم ، با توجه به اینکه احتمال می‌دادیم محل پارک تو ۴۰۰ متری آخر افجه که جاده خاکی و سنگلاخی داره ،کم باشه خودرو ها رو را توی این محل پارک و شروع به حرکت کردیم

حالا ساعت ۷ صبح،ما ۱۴ نفر و به توصیه سرپرست محترم دایره ای تشکیل دادیم و بچه ها شروع به معرفی خودشون کردن

از چپ به راست آقا محمد عکاس ماهر و خوش اخلاق گروه ،آقای هوشیاری سرپرست گروه، آقا ناصر نوروزی ، دکتر ستوده،آقا اندرز پیشکسوت قوی و با تجربه گروه،گزارشگر این برنامه که در حال پوشیدن لباسه،آرزو خانم،سیمین و سحر خانم مهمانها و اعضا جدید، خانم کارگر،خانم دکتر پروینی و پدر مهربانشون آقای پروینی و حمید عزیز که وظیفه عکاسی این صحنه رو داشت

برنامه با معرفی تیم و سن اونا شروع شد 

 البته بچه ها با صمیمیتی که داشتن صادقانه سنشون رو گفتند

یاد شعر زیبای استاد شهریار افتادم که :

پیرم و گاهی دلم یاد جوانی می کند....

با گذر از رودخانه و کنار باغهایی که خشکی درختاشون تو این فصل هم قشنگ بود براه افتادیم

توقف اول کنار قهوه خونه عمو حجت بود که خودش سوژه خنده بچه ها بخصوص آقا حمید رو فراهم کرده بود

توی راه لباسها رو به تناوب کم می‌کردیم آخه این رسم کوهنوردی کلاسیکه

و همیشه این شعار خشک باش زنده باش رو به یادم میاره

آخه عرق کردن سوای از دست دادن انرژی تو این برنامه ها ، باعث سرماخوردگی احتمالی، بروز لرز و خیس شدن لباس‌ها میشه خودش مصیبت‌باره

به محل استقرار تیم امداد کوهستان که از بچه های هیت لواسان بودند رسیدیم به توصیه اونا برنامه آتشکوه بعلت مسیر تیغه ای ،احتمال ریزش بهمن و ابرو هوای برفی که معمولاً بعد از بارش تو خط الراس ها پیش می اومد توصیه نشد

البته اینها هم مسولیت داشتن تا تیم ها و نفرات رو راهنمایی کنند، به توصیه اونا برنامه از آتشکوه به ساکا تغییر مسیر پیدا کرد

دیگه لازم نبود برای رفتن به ساکا به دشت هویج یا همون دشت گرچال بریم

دشت گرچال اسم قدیمی و محلی دشت هویجه

۲۰۰ متر جلوتر جاده پاکوب کنار رودخانه ما رو بسمت مسیر ساکا می برد . گذر از از مسیر باریک رودخانه و متعاقب اون شیب تند و برف زیاد ما رو کنار کلبه سنگی و رودخانه مجاورش می برد

حالا ساعت ۸،۳۰ صبح و زمان خوردن صبحانه‌ای مفرح که با شوخی های آقا حمید خوشمزه تر هم می‌شد

ساعت ۹۴۰ حرکت بسمت قله که مسیر برفی زیبایی هم داشت شروع می شد. اینجا محل خطرناکی بود و می‌بایست مسیر بهمنی را دور می‌زدیم. آخه سه سال قبل تو این محل بهمن حادثه ساز شده بود و یه نفر هم کشته شده بود

البته چون روز قبل برف زیادی نیومده بود مستعد ریزش بهمن نبود

بخاطر یکی از اعضا که فکر کنم بعلت کم خوابی ،خستگی و عدم تمرین دچار علایم AMS یا همان بیماری حاد کوهستان یا همون ارتفاع زدگی خودمون شده بود تیم را به دو قسمت تقسیم کردیم

تو اینجور مواقع باید به فرد فرصت  بدی و ببینی که فرد می‌تونه با شرایط هم هوا بشه یا نه چون بدن انسان خیلی پیچیدس و مثل یک کارخانه عمل می کنه و خیلی وقتا خودش رو با این شرایط کمبود که ناشی از ارتفاع و کمبود اکسیژنه سازگار می‌کنه

حرکت تند، کوله سنگین، کم خوابی،نخوردن مایعات،نداشتن تمرین و تو ارتفاع نبودن بمدت طولانی و ....  می‌تونه از علایمی باشه که ارتفاع زدگی رو تشدید میکنه

گروه به حرکتشون ادامه دادن و ما با شرایط جدید کند تر اونا رو دنبال می‌کردیم و نهایتا تصمیم گرفتیم بعد از استراحت اونا برگردن

حالا تیم فاصله چندانی با قله نداشت هوا کمی مه آلود بود و وقت یه همت دیگه بود که این چند متر آخر رو بری 

نهایتا ۱۲,۴۰تیم  رو قله ی ۳۳۰۰ متری ساکا بودیم که بعد از یه ریکاوری کوتاه ،عکس و پایکوبی رو قله شروع به بازگشت نمودیم.

بچه ها مسیر زیبای برفی یالی رو که در هنگام فرود با تله های برفی همراه بود برمی گشتن 

با کمک دوربین و ذوق آقا محمد از سلامتی دکتر و حمید که مسیر رو برگشته بودن مطلع شدیم و نهایتا تیم حوالی ساعت ۱۴٬۳۰ بعد از خوردن مایعات ،میوه و تنقلات از مجاور کلبه سنگی اقدام به برگشت نمودن قرار بود ناهار رو هم تو این محل بخوریم که بخاطر اینکه کفش و لباس بعضی از بچه ها خیس شده بود تصمیم بر این شد مستقیماً به محل استارت اولیه مجاور محل پارک خودرو ها تو افجه برگردیم

خیس شدن کفش خودش مصیبتیه که آگه با سرما همراه بشه به سرمازدگی انگشتان می انجامه که البته تو کوه‌نوردی شایعه

البته اولش هم گفتم امروز هوا خیلی خوب بود و طبیعت یکی از بهترین روزهای رو به ما هدیه داده بود

خودتون می‌دونید هر ۱۰۰۰ متر ارتفاع دما رو حدود ۶ درجه و هر ده کیلومتر سرعت باد هم همینطور ۵ تا ۶ درجه حالا فرض کنید روی همین قله ساکا ۲۰ کیلومتر باد هم داشته باشیم

اون وقت توی یه روز یه کم سردتر با دمای حدود منهای ۱۵ تا ۲۰ مواجه خواهید بود که اون وقته که کفشا و لباسهای خیس دردسر ساز خواهند شد و شما با یه رسکیوی واقعی مواجه خواهید بود

قصد بزرگنمایی موضوع و ترسوندن اعضا خوب و مهربون گروه که خیلی هاشون پیشکسوت تر از حقیر هم هستند رو ندارم و آرزو دارم سالیان سال و بدون حادثه ازاین ورزش زیبا و مفرح لذت ببرن

حالا گاهه رفتن کم کمک نزدیک می‌شد ساعت ۴ برنامه با خوردن دسته جمعی ناهار تموم شد

با پوزش از طولانی شدن این گزارش و با آرزوی سلامتی و اینکه همیشه بر فراز باشید

احمد ۲۰ اسفند ۹۵